İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB), 22 Temmuz 2022 tarihinde başlatılan ‘300 Günde 300 Proje’ maratonunun 300’üncü projesini tanıttı. 34’ncü kuruluş yılını kutlayan Metro İstanbul, Cumhuriyetin 100. yılında, yüzde 100 yerli üretim raylı sistem aracı ‘Tram34’ü hayata geçirdi.
Tram34’ün tanıtım toplantısı ve Metro İstanbul AR-GE Merkezi açılışı için düzenlenen törende konuşan İBB Başkanı ve Millet İttifakı’nın Cumhurbaşkanı Yardımcısı adayı Ekrem İmamoğlu, “Hem hafif metro hem de tramvay fonksiyonuna sahip kendi raylı sistem aracımızın üretimine başlıyoruz. Gerçek bir ulusal teknoloji eseri olması değerli. Tram34’ü biz üreteceğiz” dedi.
İmamoğlu, “Kendisini bir mucizeymiş üzere anlatan bir akla, asla prestij etmeyin. Mucize, her insanın kendisidir. Zira o insan, Yaradan’ın mucizesidir. ‘Ben gidersem memleket veleddalin amin…’ Haydi oradan ya. Bu türlü bir şey olur mu?” sözlerini kullandı.
İmamoğlu, konuşmasında şunları söyledi:
“Haziran 2019’da, ‘Metroları İstanbul’da ulaşımın omurgası haline getirmek ve kentimize daha düşük maliyet ve daha kısa müddette, çok daha fazla metro kazandırmak için yola çıkıyoruz’ demiştik. Bu yolda büyük adımlar attık. Metro, tramvay açılışlarında, inşaat süreçlerinde bir ortaya geldik ve gelmeye devam edeceğiz. Bugünse, bu alanda ortaya koyduğumuz vizyonun geldiği noktada, 85 milyonu gururlandıracak bir ana tanıklık ettiğimizi söz etmek isterim. Tramvay aracımız Tram34’ün tüm tasarım ve tescil süreçlerini tamamladık. Bugün atılan imza ile de Metro A.Ş., inşallah kıymetli bir adımı atıyor ve üretime resmen başlıyor.
Vizyonumuzun üç ayağı var. Birincisi; İstanbul’un muhtaçlığı olan, yıllarca ihmal edilmiş metro yatırımlarını bir an evvel bitirmek. İkincisi; metro işletmesinin kalitesiyle birlikte, konforlu ve dakik ulaşımını sağlamak. Bu çok kıymetli. Zira beşerler kullandıkça ve keyfi yaşadıkça metroyu daha çok seviyor. Üçüncüsü ise; bu alanda, bu ortamı bir fırsata çevirerek, yerli üretimin ve yerli teknolojinin geliştirilmesine öncülük etmek. Biz, şayet şu anda dünyanın en üst düzeyde metro üretimini gerçekleştiriyorsak ve tabiri caizse yerini altını, metroyla, demir ağlarla örüyorsak ve bu muhtaçlığın bir de başka eserleri, araçları olsun, başka ögelerini hazırlamak sorumluluğumuz var. İnşallah artık de işte bu alanda, yerli üretimin ve yerli teknolojinin geliştirilmesine de öncü oluruz, maksadın ortaya koyduk.
25 YILLA KIYASLIYORLARSA, ÇOK HOŞ İŞLER BAŞARDIK DEMEK: Dört yılda yaptıklarımızı 25 yılla kıyaslıyorlarsa, çok hoş işler başardık demektir. Bunun manasını, bu kadar kısa müddette Metro İstanbul’u da dünya markası haline getirmek için arkadaşlarımın ortaya koyduğu vizyonel çalışma ve sonuçlarını, aldıkları evrakları Genel Müdürümüz bizimle paylaştı. Metro İstanbul, dünyaca tanınan bir İBB markası haline gelmiştir. Daha da üstlere tırmanacağına da yürekten inanıyorum. Bu bizim için büyük bir gurur. Doğal daha da gururlanmak için buradayız. Zira hem hafif metro hem de tramvay fonksiyonuna sahip kendi raylı sistem aracımızın üretimine başlıyoruz. Gerçek bir ulusal teknoloji eseri olması değerli. Tram34’ü biz üreteceğiz. Zira Tram34 sahibi İBB. Tesciliyle, her şeyiyle, AR-GE Merkezi’yle, çıkan tüm patentleriyle ve sevgili yol arkadaşlarımızın emeğiyle bu mümkün oldu.
BAKANLIKTAN BİRAZ BEKLETİLDİK: Bizim burada bir farkımız, kamuya bir patentli eser kazandırıyoruz. Bu değerli. Yani 16 milyon İstanbul’un hak sahibi olduğu bir eseri sizlerle paylaşmış oluyoruz. Ulusal teknolojinin tam manasıyla bu olduğunu da tabir etmek isterim. 2021 yılının Temmuz ayında burayı ziyaretim sırasında, çalışma arkadaşlarım bana AR-GE Merkezi’ni gezdirdiler ve buraya hararetle nasıl baktıklarını Genel Müdürümüz, Genel Müdür Yardımcımız ve öbür bütün arkadaşlar gösterdiler. O gün daha heyetim basamağında olan bu AR-GE Merkezi, ne yazık ki bakanlıktan tescilini alamamıştı. Her hususta uğraştırdığımız üzere, o bahiste da biraz bekletildik. Fakat Tram34 projesi bana anlatıldığında, arkadaşlarımda o heyecanı da gördüğümde, açıkçası ben de heyecan duydum ve çabucak başlamaları gerektiğini, bu hususta gözü pek olmaları gerektiğini kendileriyle paylaştım. Bugün hem Metro İstanbul’un hem de Raylı Sistemler Daire Başkanlığımızın o gün daha fikir basamağında olan bir projeyi sahiplenmeleri, tüm evreleri tamamlayarak hayata geçirmeleri çok değerli. Yani hem tasarım oluştu hem patent alındı hem sistem olgunlaştı hem müşterisi işe hazırlandı hem de eser hazırlandı. Artık üretimine başlanacak. Bu kadar bir vakit diliminde bunu başarmış olmaları, muhakkak alkışı hak ediyor. Hepsine teşekkür ediyorum.
BEYLİKDÜZÜ METROSU 2 YILDIR EGO, KİBİR, SİYASİ KAVRAMLAR ÜZERİNDEN ENGELLENİYOR: Zorluk, engelleme, çıkarılma vesaire üzere hususlar… Beylikdüzü metrosuyla ilgili 2 yıldır benim ihtimamlı verdiğim bir uğraş… Beylikdüzü’nde metronun kıssası, bende ta 2002’ye gidiyor. Bu kıssa değil, hakikat. Gözlerimle şahit olduğum, bir iş insanı ve o bölgede yaşayan birisi olarak, 2004 lokal seçimlerinin seçim vaadi Beylikdüzü Metrosu. 2003’te de o projenin, istasyonlarının yapılması planlanan yerlerin diğer bir devlet kurumundan İBB’ye kullanımının dönemine, imzasına şahit oldum. Bir kulübün spor yöneticisiydim. Tekrar üst seviye bir yetkiliyle bir yere giderken, yanımda Beylikdüzü belgesi görünce, sordum. Beni Allah, daima bu türlü tesadüfen ileride bana lazım olacak şeylerle karşılaştırır. Onun için kendi bahtıma inanırım yani. 2003’te, gözümün önünde imzaladığı iş. Sene geldi 2023. 20 sene. İşte bu kısıtlar, bunları konuşmak lazım. 20 sene. O gün Beylikdüzü ve civarı 1-1,5 milyon vardı, yoktu; artık 3 milyona yakın bir nüfusu ilgilendiren bir sıkıntıdan bahsediyoruz. Ve yazık, 2 yıldır ego, kibir, siyasi kavramlar üzerinden engellenme meseleleri… Ayıptır. Bunun partisi olmaz. Millet ziyan görüyor.
36 SENEDE TAHSİL ETTİKLERİ PARAYI BİZDEN 10 AYDA ALDILAR: Daha geçen, karşıda Sabiha Gökçen’e irtibat çizgisi olan, bakanlığın yaptığı çizginin parasını bizden 10 ayda alıyorlar. Hani geçen açtılar ya, biz teşekkür ettik kendilerine. Pekala bu mevzuat neydi daha evvel? 36 senede devlet, kesintiyle bunun parasını alıyordu, 36 senede. ’36 sene çok, bunu 20 seneye bağlayalım’ değil. Neymiş efendim? Ekrem İmamoğlu ya da CHP’li bir Belediye Başkanı görevde. Bana 10 ayda parasını keseceğiniz garantiyi verin, o 740 kilometreyi 4 senede hepsini bitirmezsem namerdim. Ayıptır. Yani devlet, devletin kurumuna bu türlü bir zulüm yapar mı? İstanbullunun parası. Yani buradan parayı Hazine yolluyor. Oradan çabucak alıp, bu tarafa aktarıyor vesaire. Bakanlık da çıkıyor işte bir şeyler… Bunlar boş işler. Bunlar bitmesi lazım artık. Memleket yoruldu be kardeşim. Nedir bu ya? İstanbul Büyükşehir Belediyesi kimin? 16 milyon insanın. Ekrem İmamoğlu kim? Vatanın bir evladı. Burada oturanlar kim? Vatanın öteki evlatları. Daima birlikte. Onlar da o denli. Bu yarış, bu didişme nedir? Akıl alır üzere değil.
ONLARLA TIPKI DÜŞÜNMEYEN OLUYOR ‘VATAN HAİNİ’: Suat Bey söylüyor; vagonlar 4 aydır kurulda bekliyor. Tarık Bey biliyor. Ayıptır. Vagon alacağız, kurulda bekliyor. Bazen danışıklı dövüş yapıyorlar. Bir bakıyorsun oy birliğiyle geçiyor. ‘Tamam’ diyoruz, ‘Bu iş olacak.’ Lakin gidiyor Cumhurbaşkanlığında, otobüs alımı üzere 3 sene bekliyor, hala sonuç yok. Bu nedir? Vallahi bu türlü bir şey yok. Siyasi didişme bazen olur. Bunu anlarım. Fakat bunun bir limiti vardır. Bu kadar olmaz. Aslında limiti aştılar artık. Onlarla birebir düşünmeyen oluyor vatan haini. Garip bir durum, akıl tutulması. Hiçbir vatan evladına bunu anlatamayız. Bu boş işlerle uğraşmayı bırakalım. Herkesin sıkıntısı, bu memleketin gelişimi olmalı. Ve bu gelişim, bir mucize değil. Buradaki insanların emeği. Öbür yerde, öteki insanların emeği. Öteki bir şey yapıyordur. Uçak yapıyordur. Öteki bir şey yapıyordur. Yapsın. Daha fazlasını yapsın. Bu memlekete emanet artık. Bak biz ne diyoruz? Milletin bu. A partisinin, B partisinin değil; İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin projesi. Geçmişten bugüne çalışan insanların emeği kardeşim. Metro İstanbul 34 yaşında.
MUCİZE, HER İNSANIN KENDİSİDİR: Kendisini bir mucizeymiş üzere anlatan bir akla, asla prestij etmeyin. Mucize, her insanın kendisidir. Zira o insan, Yaradan’ın mucizesidir. ‘Ben gidersem memleket veleddalin amin…’ Haydi oradan ya. Bu türlü bir şey olur mu? Ben, çocuğumun suratına yetişemiyorum. 24 yaşındaki oğlumun suratına yetişemiyorum. 17 yaşındaki oğluma ya da 12 yaşındaki kızıma hiç yetişemiyorum. Sizler de öylesinizdir. Ben, çocuklarına güvenen bir ailede yetiştim. İşimi bana 21 yaşında babam emanet etti. Ben de her işimi emanet etmek için çırpınıyorum. Her misyonum, her işim, her ticaretim, hayatım o denli geçti. Zira insanıma güveniyorum ya. 2 defa 2, 4. Bu memleketin 86 milyon insanına güvenen bir akla gereksinim var. Bunu unutmayın. Önümüzdeki en vahim pürüz budur. ‘Ben gidersem ortalık duman olacak!’ Ben gidersem diye bir şey olur mu? Faniyiz o denli değil mi? Sevgili dostlar, şuradan şuraya çıktığımızda, hayatın bitip bitmeyeceğiyle ilgili bir garantisi olan var mı burada. Allah koruma, bu -haşa- şirk koşmak demektir. Sahiden akıl almaz işler bunlar. Bunları aşmamız lazım. Vallahi partisi yok. Anlatamayız gelecek kuşağa siyasetin gündemini. Yarın gülerler bize. Çocuklarımız bize gülüyor aslında. Onun için editler, meditler görüyoruz, uyduruyorlar, dalga, dümen; bizimle bayağı bir matrak geçiyorlar yani. Bayılıyorum onlara. Bir fırsatı versek onlara, uçuracaklar bizi. İşte fırsatı verdiğimiz sevgili yol arkadaşlarımız ürettiler, önümüze koydular. Alıcı burada, satıcı burada. Ne hoş iş birliği. At imzayı, işini yapsın. İşi alkışlayalım, işi, kişiyi değil.”
BAŞIMA GELENLERİ UTANIYORUM ANLATMAYA: Ben yalnızca sürecin bir aktörüyüm. İBB Lideriyim. Pozisyonum ne olursa, sürecin bir aktörüyüm. Lakin iş kalıcıdır. Kurum kalıcıdır. Kurallar kalıcıdır. Bunları güçlendirelim. Onları alkışlayalım. Onları alkışlarsak, o beşerler, o üretimin içinde elini veren, alın terini akıtan, zihnini, fikrini o işe katan herkes, o alkışın bir kesimi. Beni alkışlarsanız, kibir olur bu ya, kibir. ‘Her şeyi bilirim.’ Haydi oradan ya. Benim bildiğimin sonu belirli. Lakin şunu düzgün biliyorum ve tez ediyorum: Bugün 16 milyona, yarın 86 milyona güvenmeyi âlâ biliyorum. Onun için bu devri bitirmek lazım. Bir avuç insan… Birilerinin varlıklı olması falan… Duyduğunuz hikayeler… Pandora’nın Kutusu üzere. Utanıyorum ben. Siyaseten bundan memnunluk duymam mümkün değil yani. Duyduğum işler… O duyduğum işleri de ben yıllardır duyuyorum bu ortada. Bir de yaşıyorum. Siyasetin içindeyim. 10 yıldır da yaşıyorum. Benim başıma gelenleri anlatabilsem… Utanıyorum anlatmaya. Zira anlatsam içinde vali var, bakan var, kaymakam var, belediye lideri var, Cumhurbaşkanı var, herkes var. Utanıyorum; nasıl anlatayım? Benim Cumhurbaşkanım kardeşim. Birebir fikirde olmasam da millet seçti. Benim valim, benim bakanım. Utanıyorum onlarla yaşadığım diyaloglara. Nasıl anlatayım? Ben Erzurum’a gideceğim diye bir belediye başkanı, 50 tane otobüsü meydana çekiyor. Benim 1000 yıl düşünsem aklıma gelmez. Bu türlü bir akıl.” (HABER MERKEZİ)